Chroom(VI)-verbindingen

1. Gevarenoverzicht van ammoniumdichromaat.

Naam:	Ammoniumdichromaat, ammoniumbichromaat
Formule:	(NH₄)₂Cr₂O₇
Smeltpunt:	ontleedt beneden het smeltpunt
CAS-nummer:	7789-09-05
Wettelijke grenswaarde:	0,001 mg/m³
H-zinnen:	272-301-312-314-317-330-334-340-350-360-372-410
P-zinnen:	201-220-260-273-280-284
Etiket:	GHS03 Signaalwoord: GEVAAR	GHS06	GHS08	GHS05	GHS09
Reacties:	De stof kan bij verhitting tot thermische explosie komen.
	De stof ontleedt zelfonderhoudend bij verhitting boven 225^oC onder vorming van stikstof en volumineus groen chroom(III)oxide met kans op brand en explosie.
	De stof is een sterk oxidatiemiddel en reageert heftig met brandbare en reducerende stoffen.
	De oplossing in water is sterk zuur en reageert heftig met basen en is corrosief.

Acute symptomen bij contact met het lichaam.

CONTACT MET DE HUID:

CONTACT MET DE OGEN:

INADEMING:

INSLIKKEN:

Chronische gevolgen

Eczeemachtige aandoening op basis van overgevoeligheidsreacties.
De stof kan schade toebrengen aan de erfelijke eigenschappen.
De stof wordt beschouwd als kankerverwekkend voor de mens.
De stof kan de vrouwelijke vruchtbaarheid verlagen
De stof kan het ongeboren kind schaden

2. Chronisch schadelijke eigenschappen van chroom(VI)-verbindingen.

Onder chroom(VI)-verbindingen wordt verstaan:

Alle chromaten met het anion CrO₄^2-
Alle dichromaten met het anion Cr₂O₇^2-
Chroom(VI)oxide CrO₃
Chroom oxochloride CrO₂Cl₂
Andere mogelijke verbindingen met Cr(VI)

Risicoschatting van reproductie toxiciteit.

In het rapport van de Gezondheidsraad uit 2001 (lit.3) worden aanbevelingen gedaan aangaande de mogelijke giftigheid op de voortplanting van chroom(VI)-verbindingen in het algemeen.

Categorie 1A Bewijs op basis van gegevens voor de mens).
Categorie 1B Bewijs op basis van voldoende diergegevens
Categorie 2 Bewijs op basis van beperkte diergegevens

Risicoschatting van mutagene eigenschappen.

Chroom(VI)verbindingen zijn ingedeeld in categorie 1A van mutagene stoffen (EU-verordening EU 2017/776).

Risicoschatting van carcinogeniteit.

Chroom(VI)verbindingen zijn ingedeeld tot categorie 1A van kankerverwekkende stoffen.

De Gezondheidsraad (lit. 2) in zijn onderzoek, welke in opdracht van het Ministeries WVC en SZW een beroepsmatige blootstellings-grenzen voor verschillende chroomverbindingen, een aantal aanbevelingen gedaan.

Een extra kankerrisico wordt geschat op:

4.10^-3 (kans van 4 op de 1000) bij beroepsmatige blootstelling aan 1 μg/m³ inhaleerbaar stof gedurende 40 jaar. Deze waarde mag geextrapoleerd worden, zodat men tevens komt op een risico van:
4.10^-5 (kans van 4 op de 100 000) bij beroepsmatige blootstelling aan 0,01 μg/m³ inhaleerbaar stof gedurende 40 jaar.

Deze risicoschatting mag lineair worden ge-extrapoleerd.

Vooral vanuit de industrie is er epidemiologisch onderzoek gedaan onder fabrieksarbeiders die werkten met chromaathoudende stoffen. Vooral longkanker, maar ook in enkele gevallen van kanker aan het strottehoofd en neusholte zijn gerapporteerd bij deze groep arbeiders. De kankerverwekkende eigenschappen hebben in ieder geval alleen betrekking op het inademen van de stof. Er wordt een genotoxische werkingsmechanisme verondersteld (werking op het erfelijk materiaal)

Geraadpleegde bronnen:

Chemiekaarten; 2005; TNO-Arbeid, VNCI, Ten Hagen Stam, Den Haag
Chromium and its inorganic compounds; 1998; Gezondheidsraad, Rijswijk
Chromium VI and its compounds; 2001; Gezondheidsraad, Rijswijk
Stoffen- en preparatenrichtlijn (Wet milieugevaarlijke stoffen, WMS); update 2005; Koninklijke Vermande; Den Haag
Handboek ARBO-besluit; 2000; SDU-uitgevers, Den Haag
AI-6. Werken met kankerverwekkende stoffen en processen; 2e druk; 2000; SDU-uitgevers

Top

Terug naar de inleidende pagina.

Terug naar LINKE SOEP!